“Bubbly”

Na zogenaamd wat los gefladder weer even een liedje wat mij altijd een gevoel geeft van genegenheid. Raken ziet eruit als gefladder, maar eigenlijk staat er een totaal boekwerk, misschien een stuk van levenservaring/aanvaring. Dus na een wat zwaar stuk vind ik persoonlijk zelf dat er wat luchtigs behoort te volgen. Of het werkelijk ook zo luchtig is, is maar net hoe een ieder het voor zichzelf interpreteert. Voor mezelf heeft dit liedje meer diepgang dan lijkt. Leuke melodie, tevens geen onaardige tekst als je bekijkt hoe hard de maatschappij geworden is. Het woord liefde is dan erg veelzeggend om je door alles heen te worstelen, iets wat voor ieder verschillend kwa inhoud zal zijn. Zoals ik al vaker geschreven heb kan ik met liedjes, muziek erg veel wat gevoel bij mezelf kwijt of is het een vorm van praten/vertellen wat ik doe naar iemand toe. Muziek is gewoon super belangrijk voor mij en het liefste zou ik doorlopend via muziek willen praten maar dat is onmogelijk. Voor een ieder komt een lied/song anders over. Gelukkig is muziek voor mij een rijkdom waar ik veel in kwijt kan. Menig persoon heb ik ook al kunnen raken met mijn eigen persoonlijke collectie omdat men niet wist dat dat soort muziek bestond.

Tigaas.

“Raken”

Handen heb je om mee te geven,
een hart om een ieder te vergeven,
iemand kan jou iets misdoen,
toch moet je je hart en ogen,
openen voor iedereen,
luisteren wat andere mensen zeggen.

Je hebt schouders gekregen om te dragen,
een hart wat spreekt,
soms een ander weer moed geeft.

Zorg,pijn noem maar op van alleman,
wie weet dat een ander het beter kan,
toch open je hart voor iedereen.

Soms ben je bang iemand kwijt te raken,
waarom weet je eigenlijk niet,
hij of zij houdt toch van mij,
ze zien haar of hem verkeerd,
ik weet toch veel beter.

Iemand heeft jou liefde laten voelen,
laten stromen door je lijf,
jeetje wat voelde dat goed,
je hebt het toegelaten,
anders kwam het nooit bij je hart,
dankbaar, dankbaar kun je diegene zijn.

Een lief persoon,
uniek zoals iedereen,
laten voelen wat stilstond,
liet diegene weer stromen.

Zelf zoiets laten stromen,
ja hoe doe je dat eigenlijk,
denk dat ik het weet,
de mensen hebben daar elkaar,
uniek zoals ieder is voor nodig.

Tigaas.

“I won’t let you go”

Het loggen is alweer een behoorlijk tijdje geleden. Tot nu toe heb ik na lange tijd alleen een berichtje over de logeetjes geplaatst. Voor de rest hoofdzakelijk muziek. Muziek is natuurlijk wel erg belangrijk in mijn leven daar het mede een spreekbuis voor mij is. Het is niet puur de muziek maar vertelt tevens heel veel over mijzelf. Hoe ik in mijn vel zit kun je vaak horen door hetgeen ik plaats. Kan wel zeggen dat het redelijk goed met me gaat na een tijd van berusting. Nodige denkwerk gedaan, besluiten genomen en ga zo maar door. Ik weet dat ik soms behoorlijk impulsief kan reageren, maar dit keer ben ik puur bij mezelf te raden gegaan op 1 klein misstapje na. Geleidelijk aan begin ik weer te bloggen al zal dat nooit meer zo zijn als vroeger. Alles is totaal veranderd. Ben tenslotte bij een geheel andere provider nu. Mijn volgers zullen waarschijnlijk ook veranderen net zoals ikzelf toch wel veranderd ben. Dit jaar zal ik hoofdzakelijk af maken als ik een bericht of iets plaats met muziek fragmenten. Volgend jaar zie ik wel weer verder. De afgelopen maanden is YouTube mijn grootste drijfveer geweest. Zoektochtje naar hier, zoektochtje naar daar. Nodige emoties bij bepaalde liedjes van erg verdrietig tot vrolijk. Gelukkig kan ik wel zeggen dat ik op het moment behoorlijk stabiel ben. Weet ook donders goed welke weg ik wil gaan bewandelen. Opdrachten zoals vroeger ga ik niet meer doen. Dat is een periode die ik achter mij laat. Als ik iets plaats zal dat puur uit mijn eigen gedachten gang komen. Niet dat dit vroeger niet het geval as, maar toen volgde ik een opdracht, een thema noem maar op. Nu zal ik plaatsen wat uit mijzelf komt wat thema, muziek,gedicht verhaal of wat dan ook betreft. Vroeger noemde we het kuddedieren als iedereen elkaar volgde. Kuddedieren waren ook vaak de namen voor brugpiepers die voor het eerst naar een middelbare school gingen. Zo voorlopig even genoeg voor deze avond. Natuurlijk sluit ik nog even af met en lied zoals er al een paar geweest zijn. Wens verders iedereen een heel voorspoedig 2012 toe met daarin alle gezondheid die je maar kunt wensen.

Dit keer heb ik voor en hedendaagse zanger gekozen. Als hij naar Nederland komt zal ik zeker proberen kaartjes te bemachtigen. Ben super benieuwd hoe hij het nummer “Broken Strings” zal brengen, met of zonder vrouwelijke stem erbij.

Tigaas.

“Purple Heather en Your Song”

Zo even twee liedjes van deze oude knakker. Beiden covers. Origineel is deze van Van Morrison de pracht zanger en componist, daaronder van de brilgrootmeester een lied van van Elton John. Rod Stewart is gelukkig ook iemand met veel gezichten en veel verschillende soorten van muziekstijl. Eigenlijk vind ik Rod Stewart de vreemde specialist in vroege tijd die veel beheerst waar je nu die aparte Robbie Williams hebt die eigenlijk best in veel opzichten lijkt op Rod Stewart wat stijlen betreft. Je moet even zoeken maar ook Robbie Williams zingt soms prachtige jazzy songs en nog veel meer. Een goed voorbeeld hiervan is bijvoorbeeld het liedje Mr Bojangles wat door velen gezongen wordt maar Dhr Williams durft dit ook wel aan en brengt het er verdienstelijk vanaf naar mijn mening.

Tigaas.

“Down On Mainstreet”

Het is al vrij laat op de avond, meer nacht. Mijn eerste liedje weer na een lange afwezigheid. Kon natuurlijk uit heel veel kiezen, maar Bob Seger blijft voor mij toch een favoriet. Mede komt dit doordat het hem 15 jaar geduurd heeft om erkenning te krijgen. Onbegrijpelijk omdat er soms van die eendagsvliegen voorbijkomen die van de ene op de andere dag een hit hebben. Daarna hoor je nooit meer iets van ze. Gelukkig heeft hij nooit opgegeven en wat heeft deze persoon een fantastische muziek gemaakt en afgeleverd waar menig artiest niet aan kan tippen. Iemand die altijd in de boeken blijft staan. Super gewoonweg.

Tigaas.

“Logeetje”

Zo tijdje afwezig geweest maar alles heeft zo zijn redenen. Sinds een korte periode heb ik een logeetje hier. Een prachtig zwart katertje. Mr Bojangles is helemaal verheugd met dit gezelschap. Lollen, te keer gaan en volop dollen uiteraad. Dame Gar moest even wennen. Niet zo zeer aan de poes , maar aan de kleur. Buiten loopt namelijk een zwarte kater, we noemen hem altijd maar Deugniet. Nu begrijpt ze alleen af en toe niet hoe Deugniet en Tijger zo snel op verschillende plaatsen kunnen zijn. Net nog binnen, nu weer buiten. Gelukkig begint ze het al aardig te begrijpen. He wacht eens dit zijn twee verschillende poezen. Gelukkig wordt Tijger anders behandeld door Gar dan Bojangles die nog steeds het onderspit moet delven tegen Gar. Gar vindt dat zij de baas is en daarmee uit. Tijger krijgt een voorkeur behandeling. Af en toe even heerlijk rennen achter elkaar aan de trap op de nodige sprintjes en dan maar weer uitblazen. In deze periode van de aankomende kerst heeft Bojangles zijn stekkie gevonden onder de kerstboom. Tijger is helemaal verzot op de vensterbank want die heeft hij thuis niet. Heerlijk naar buiten kijken en maar genieten wat er zoal langs komt. Heerlijk zo’n drie eenheid rondom je heen. Wat zal het stil zijn als Tijger weer terug gaat. Beiden zijn ze dan een vriendje kwijt, dus het asiel moet oppassen voor deze man. Het zou maar zo kunnen dat ik er een poes bij haal uit het asiel. Een extra hond kan helaas niet, want aan Gar heb ik mijn handen vol, daarbij heeft hij ook af en toe een logeetje waar ze zich dan behoorlijk mee uitleeft op de speelkamer zal ik maar zeggen waar voorheen mijn jongste telg woonde. Zo even weer eens een verhaaltje om mee te beginnen na een lange tijd van stilte rondom mijn persoontje, soms erg goed.

Tigaas.

“More Than Meets The Eye”

Helaas kon ik niet de gewone cd versie vinden, want juist die heeft een prachtige intro vol gevoel. Muziek die mij altijd weer mieren(censuur) bezorgt. Dit soort groepen spelen met een melotron. Wat is dat nu weer. Gewoon en orgeltje, maar het lijkt net of deze vals speelt. Diegene die dit bespeelt is Martin Orford. Deze man speelt in verschillende groepen met dit soort muziek. Dit is op en top symphonische pop. Muziek waar ik zelf erg veel van heb. Je zult dit nooit op de radio horen. Toegankelijk is het alleen voor mensen die echt geinteresseerd zijn in dit soort muziek. Het is even heel wat anders dan wat ik normaal plaats. Jadis is een groep die verscheidene cd’s achter hun naam hebben. Voor mij nog steeds een topper ondanks dat dit liedje al weer afkomstig is uit het jaar 1986. Zoals ik al zei jammer dat het alleen live op YouTube staat. Wat symphonische muziek betreft staat er vrij weinig op deze site. Misschien zelf eens aan de slag gaan en het nodige erop zetten.

Tigaas.

“Verleden”

Is het verleden het verleden?
Nu is het de toekomst,
we leven tenslotte in de toekomst,
het verleden wil ik missen,
de toekomst verre van niet.

Helaas kun je niet alles vergeten,
je “moet” het eigenlijk vergeten,
wil ook graag vergeten,
op zoek naar een nieuw begin,
een nieuw begin van “mijn leven”.

In gedachten bij mijn eerste liefde,
een liefde die ik nu pas voel,
de vorigen waren geen liefdes,
puur uitvluchten van mezelf.

Allemaal op mijn pad gekomen,
problemen hier, problemen daar,
altijd stond ik weer klaar.

Nu eindelijk begin ik alles te begrijpen,
proberen het verleden te vergeten,
beginnen met het echte leven,
niet mezelf laten leven,
had ik die persoon maar eerder ontmoet,
dan was mijn kinderen,
een hoop ellende gespaard gebleven.

Tigaas.

“Believe”

Einde van de drie kleine maar oh zo waardevolle verhalen.

Tigaas.

“The Fire Inside”

Zo deze er boven en mijn verhaal is helemaal duidelijk.

Tigaas.